W ostatniej chwili przed ciężarówką zjawiają się ojciec i brat Nowickiego i usiłują zmusić go do powrotu. W czasie ostrej wymiany zdań przysłuchujący się temu kierowca dowiaduje się, że inżynier nie po raz pierwszy próbuje zerwać z dotychczasowym życiem, że ma dobrą żonę, wygodne mieszkanie, jest dobrze sytuowany. Pragnienie przeżycia prawdziwie męskiej przygody jest dla niego jednak ważniejsze. Ciężarówka rusza. Inżynier próbuje wciągnąć kierowcę Staszka w rozmowę i dowiaduje się, że kiedyś zabił w wypadku samochodowym człowieka. Odtąd sprawa ta nie daje mu spokoju i wypytuje o szczegóły wypadku. Korzysta z chwili nieuwagi kierowcy, porywa samochód i wjeżdża na lotnisko między lądujących spadochroniarzy. Przerażony Staszek na nowo przeżywa dawną tragedię. Spotkane na drodze dwie prostytutki stają się obiektem zainteresowania Nowickiego. Gdy inżynier wraca po tej prawdziwie męskiej przygodzie do meblowozu, zastaje swoją żonę rozmawiającą ze Staszkiem. Małżonkowie udają, że się nie znają. Nowicki jednak zaczyna być zazdrosny, że jego żona odnosi się do kierowcy z wyraźną sympatią, i odchodzi. Drogę zajeżdża mu drugi brat, Andre. Rozmowa z nim do niczego jednak nie prowadzi. W końcu inżynier wraca do ciężarówki i poleca Staszkowi, by odwiózł go do domu. Po powrocie do żony zaczyna porządkować mieszkanie, wydaje się więc, że wszystko wróciło do normy. [PAT]
Inne tytuły: "Moving"
Produkcja: 1972
Premiera: 25 listopad 1982
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
kierowca Staszek
inżynier Andrzej Nowicki
żona Andrzeja
Zbyszek, znajomy Nowickiego
Ewa
tragarz
tragarz Matraszek; rola dubbingowana przez Jana Himilsbacha
żona Zbyszka
Andre, brat Andrzeja
Antoni, brat Andrzeja
-
ksiądz
-
i inni
Dubbing:tragarz Matraszek; rola Antoniego Konarka; nie występuje w napisach
Notatki:
W pierwszej wersji "Przeprowadzka" miała być komedią satyryczną. Jej scenariusz powstał w połowie lat 60. według pomysłu Bogumiła Kobieli i Zdzisława Maklakiewicza. Tragiczna śmierć Kobieli, który miał zagrać główną rolę, przerwała pracę nad filmem. Po pięciu latach Jerzy Gruza powrócił do tego pomysłu, ale zamiast komedii zrealizował dramat psychologiczny, który nie spodobał się komunistycznym cenzorom. Nakręcony w roku 1972 film wszedł na ekrany kin dopiero dziesięć lat później, w okresie stanu wojennego.
Spośród twórców i realizatorów premiery filmu niestety nie doczekali pomysłodawcy Bogumił Kobiela i Zdzisław Maklakiewicz, autor zdjęć Antoni Nurzyński, aktor Wiesław Dymny, a także realizator dźwięku Bogdan Bieńkowski.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
02.191031
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz